بسم الله
امروز(جمعه 21/7/91) بعد از مدتها به دیدن ضریح نوساخت امام حسین علیه السلام رفتم. انگار امروز یک مقدار خلوت تر بود.یکی دو هزار نفری اونجا اومده بودن. البته اول وقت بود و هنوز ازدحام جمعیت شکل نگرفته بود. ضریح نوساخته پر از جلال و شکوه بود. راست میگن: تمام اشیاء مربوط به شخص مقدس، مقدس هستند. واقعا ضریح، باشکوه بود. یک قسمتی از محل نگهداری ضریح، چندین ظرف گرانقیمت و قالیچه قدیمی و ... بود. اینها رو مردم به ضریح هدیه داده اند. زوج جوانی اومدن و طلاهاشون رو هدیه دادن به ضریح.هنوز ضریح ایرانه و کربلا نرفته که کلی اسکناس توش ریخته اند. به صحن فاطمه الزهرای حرم امیر المؤمنین علیه السلام اینقدر کمک شده که هزینه چند میلیاردی ماهیانه این صحن، چند روز قبل از اتمام ماه به سادگی فراهم میشه. نمیدونم آقای کافی گفته یا آقای دانشمند: اون جوون فقیر کلیه هاش رو میفروشه پولش رو میده به حرم. اون وقت این وسط یه عده احمق تهدید کردن که ضریح رو میزنیم، اولا که جرأتش رو ندارین ثانیا چندبار حرم امام حسین علیه السلام رو خراب کردید؟ الآن قبر امام حسین علیه السلام کجاست و قبر یزید کجاست؟ قبر معاویه کجاست؟ قبر امام حسین علیه السلام چند زائر داره و قبر یزید و معاویه و حرومزاده چند زائر؟ مگه میتونید محبت امام حسین علیه السلام رو هم منفجر کنید؟ الآن خبر دارید که چند نفر آماده هستن که برن حکم شاهین نجفی رو اجرا کنن؟ یادتون هست یه وقتی هرکی زیارت امام حسین علیه السلام میرفت، یه دستش رو قطع میکردن؟ شیعه ها حاضر شدن دست راستشون رو بدن و برن زیارت. چکار میتونین بکنین؟ آخه ما منتظر منتقم فاطمه هستیم. آخه همه افتخار ما پرچم سرخ امام حسینه.
یا حسین رنگ پرچم شماست رنگ غرور آخه بالاتر از این چه پرچمی؟
تا کور شود هرآنکه نتواند دید.
سلام، در ادامه مطلب خواهید دید که خالد بن ولید چه مقبره با شکوهی داره. خالد بن ولید که ... . از خودتون بپرسید چرا امام حسن علیه السلام مقبره نداره؟
بسم الله
در نوشته قبل از ضرورت امر به معروف و نهی از منکر گفتم. این نوشتار تلاشی است کوتاه درباره یکی از سؤالات پیرامون این واجب شرعی.
این سؤال این است: به مقتضای آیه«لا إکراه فی الدین» هر کس برابر اعمال خویش آزاد بوده و هیچ کس حق بازجویی از او را ندارد. گرچه این سؤال، خود پاسخ خویش است اما جوابی صریح می طلبد.
سؤال کنندگان، کلمه إکراه را به معنای اجبار گرفته اند و نتیجه گرفته اند که در دین اجباری نیست و هر کس میتواند هر عملی!!! را انجام دهد. حال ببینیم این تصور چقدر صحیح است؟
الإِکْرَاهُ یقال فی حمل الإنسان على ما یکره(مفردات راغب اصفهانی) اکراه به معنای واداشتن هرکس است به هر آنچه آنرا بد میشمارد. هر انسانی یک طبع اولی دارد که بنا بر آن از برخی از مسائل بدش می آید. مانند قتل یک انسان بیگناه یا خوردن برخی مواد یا ... آنچه تمام مردم دنیا از آن بدشان میآید. میدانید این چه معنایی دارد؟ کمی فکر کنید.
حالا ببینیم معنای اجبار چیست؟
أَجْبَرَ-
إِجْبَاراً [جبر] هُ على الأمر: او را به زور وادار به آن کار کرد (فرهنگ ابجدی) بنابر این اجبار یعنی وادار کردن کسی بر هر کاری بدون آنکه فرد اختیاری از خویش داشته باشد. منظور نظر قرآن این نیست بلکه میفرماید: دین هیچگاه انسان را وادار به کاری که از آن بدش میآید نمیکند. پس از این جمله نیز بحثی کوتاه میآید بر این مبنا که رشد از غی مشخص شده است.« کلمه" رشد" که هم با ضمه" راء" و هم با ضمه" راء و شین" خوانده مىشود به معناى رسیدن به واقع مطلب و حقیقت امر و وسط طریق است، مقابل" رشد" کلمه" غى" قرار دارد، که عکس آن را معنا مىدهد»(ترجمه تفسیر المیزان/ذیل آیه) این معنا در سوره ای دیگر نیز آمده است. آنجا که میفرماید: فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواه. هم طغیان انسان و هم تقوای انسان به ما آموزش داده شده است. پس ما به طبع اولی و فطرت خویش از برخی کارها بدمان میآید و برخی کارها را خوش میدارد. به طور مثال ما از خوردن گوشت سگ بدمان میآید و اگر خوب بیاندیشیم از سرعت بسیار زیاد در خیابان باریک بدمان میآید و تنها چیزی که ما را به سمت این کارها میکشاند وسوسه است. دین هیچگاه ما را وادار به چنین کارهایی نمی کند. خودتان خوب بیاندشید: حیا را انسانها دوست میدارند یا بد؟ در سوی دیگر ما را وادار به کارهایی میکند که آنها را دوست میداریم اما به سبب وسوسه از آنها رویگردانیم. که البته پذیرش آنها نیز به عهده خود ما است ولی باید عواقبش را نیز بپذیریم. حال ما به حکم فطرت خویش میخواهیم پاک و با حیا زندگی کنیم عده ای با رفتارشان مانع آن هستند چه کنیم؟
بسم الله
وجود علف هرز باعث بازماندن مرزعه از رسیدن به هدف و کمال حقیقی خود یعنی رشد و ثمردهی است. علف هرز می خواهد رشد کند و فضای بیشتری در مزرعه را به خود اختصاص دهد. می خواهد از منابع مزرعه به بیشترین میزان ممکن بهره برداری کند. اما علف هرز به هر حال علف هرز است و ثمردهی خاصی ندارد، تنها علف هرز است و بس! در این میان اما مزرعه می خواهد رشد کرده و به کمال حقیقی خود برسد. مجموع مزرعه! مچموع مزرعه مهمتر از رشد یک گیاه مضر و بی فایده است بنابر این، چنین گیاهی باید حذف گردد. در مزرعه، گیاهان بیمار بایستی اصلاح شده و بیماریشان مرتفع گردد...این جریان ثمردهی یک مزرعه است. تمام مردم در تمام دنیا میدانند که عده ای در جامعه وجود دارند که مانع حرکت صحیح جامعه هستند. اینها حکم همان علفهای هرز را دارند که بایستی حذف گردند اما به شیوه صحیح. گاهی حذف آنها به تغییر رفتار آنها است گاهی به تغییر ظاهری آنها است و گاهی به حذف فیزیکی آنها.تمام مردم دنیا میدانند که عامل فساد موجب حرکت ناصحیح جامعه است. مبارزه با فساد به چه عواملی نیازمند است؟ أ. مبارزه با خود فساد از طریق مبارزه با تقاضای آن. مثلا جمع آوری آلودگان به مواد مخدر ب.مبارزه با عرضه کنندکان فساد.
مبارزه با تقاضای فساد از چند راه ممکن است: 1. فرهنگ سازی در مورد فساد 2.کاهش محبوبیت عرضه کنندگان فساد 3.آگاه سازی مردم درباره خطر مفسد و فاسد ...
مبارزه با عرضه کنندگان فساد را همه مردم دنیا میدانن که چگونه است و آنقدر واضح است که حتی نیازی به گفتن نیز ندارد.
این همان ضرورت امر و نهی است که در دین ما از آن تعبیر به امر به معروف و نهی از منکر میشود.
این آغاز مطالب است درباره امر به معروف و نهی از منکر. نظر بدهید و منتظر باشید!